Wieczna noc - ślady światła w historii pielęgniarstwa człowieka

(I) świeca w ciemni: od obrzydliwego zawodu po święte powołanie

W deszczową noc w slumsach Londynu w 1853 roku powóz Florence Nightingale przetoczył się ulicami ze ściekami. Pielęgniarstwo uznano za „utrzymanie prostytutek i pijaków”, gdy arystokratyczna dama była na kolanach, szorując ciała robotników na prowizorycznym oddziale. Statystyczny notatnik, który nosiła wraz z zarejestrował ponurą rzeczywistość, że wskaźnik śmiertelności amputacji w szpitalach polowych wyniósł 80%, a głównym powodem tego był brak opieki pooperacyjnej.

W szpitalu Barak na Krymie, „Oddział Ring” Nightingale, który po raz pierwszy rozszerzył odstępy łóżka na 1,2 metra, był prostą reformą opartą na postrzeganiu zarażenia, która wraz z jej wynalezieniem systemu dzwoniących pacjenta zmniejszyła wskaźnik rannych żołnierzy z 42% do 2%. Głębszy, wstrzyknęła godność naukową do pielęgniarstwa - mosiężną lampę, która patrolowała nie tylko oświetlone korytarze późno w nocy, ale także rozproszyła tysiąclecia uprzedzeń przeciwko pielęgniarstwu.

Mniej znane jest to, że w Panamskim Kanale prawie w tym samym czasie Mary Seacole, czarna pielęgniarka, założyła szpital terenowy na swój własny koszt, używając środków ziołowych w leczeniu pacjentów z żółtą gorączką. Zapomniany pionier pielęgniarski napisał w swoich wspomnieniach: „Kiedy wszyscy lekarze odmówili dotknięcia gorączkowych pacjentów, mój fartuch był suknią izolacyjną”. Iskry zapalone przez dwie kobiety na różnych kontynentach ostatecznie zbiegły się w celu utworzenia deklaracji założycielskiej Międzynarodowej Rady Pielęgniarki w 1912 r. „Pielęgniarstwo nie jest pracą służącą, ale zawodem wymagającym wywiadu i charakteru”.

(Ii) Pod skrzydłami stali: niewidzialny kręgosłup nowoczesnego systemu opieki zdrowotnej

Postać pielęgniarki Natasha jest zawsze zamazana w kępy na filmach rentgenowskich oblężenia Stalingradu w 1942 r. - ponieważ nalegała, aby nie nosić ołowiowego fartucha, rezygnując z jedynego sprzętu ochronnego jej pacjentom. Ten wybór pozwolił jej umrzeć z powodu choroby promieniowania w wieku 28 lat, ale wygrała operację dla 386 żołnierzy. Ten duchowy kodeks bliskiego Martyrzdu jest wygrawerowany w różnych formach w eposach pielęgniarskich każdej epoki.

W Hiroshima Atomic Bomb Memorial Museum pielęgniarki Ayako Takahashi's Pocket Watch jest na wystawie, a ręce na stałe zatrzymano o 8:15. 23-letnia położna osłoniła swojego noworodka swoim ciałem w momencie podmuchu nuklearnego, gorącego, stopionego obudowy przyspawanego do szkoły szkolnego na kręgosłupie. A na miejscu World Trade Center w Nowym Jorku znajduje się odznaka pielęgniarki ratunkowej Erin, napisana zapisem jej życia, którą utrzymywała do samego końca: „21:03 ustanowiła dostęp dożylnie na 19. ofiarę”.

Ofiary współczesnych pielęgniarstwa są jeszcze bardziej ciche i długotrwałe. Badania w szpitalu Peking Union Medical College pokazują, że pielęgniarki OIOM muszą wykonać 436 działań operacyjnych na zmianę, a napięcie nerwowe przekraczają czynniki kontrolerów ruchu lotniczego. Na oddziałach onkologicznych średnie roczne narażenie pielęgniarek na leki cytotoksyczne odpowiada 120 lat narażenia w populacji ogólnej. Te chromosomy erodowane przez leki chemioterapeutyczne, te z powodu częstego odkażania dłoni, stanowią niewidoczny koszt cudu współczesnej medycyny.

(Iii) najciemniejsza godzina: Arka życia w nowej pandemii koronnej

24 stycznia 2020 r. Wideo z nadzoru ze szpitala Jingyintan w Wuhan nagrało scenę, w której pielęgniarki noszące ochronę na poziomie 3 pchały łóżka szpitalne i szaleją w korytarzu, a mgła na ekranie twarzy zamarzała i stopiła się, gdy z trudem łapały łapanie łapania. Jest to najsmutniejszy marsz w historii pielęgniarstwa człowieka - 42 600 pielęgniarek w 72 godzinach, aby ukończyć zgromadzenie, średnio 11,6 godziny pracy na osobę w celu uratowania odzieży ochronnej, presję na grzbiecie nosa, aby stać się specjalnym medalem.

W szpitalu Wuchang Square POD pielęgniarka wymyśliła „grę ćwiczeń oddychania”, która pozwala pacjentom z łagodnymi chorobami noszenie pulsoksymetrów palców w celu konkurowania w podwyższeniu tlenu we krwi. Ten pomysł, pełen czarnego humoru, zmniejszył występowanie lęku na oddziale o 67%. Z tyłu ochronnego garnituru Chen Lu, pielęgniarki z Szanghaju, znajduje się wykres temperatury kreskówek, który zmienia się codziennie: od sfrustrowanego niedźwiedzia na 39,5 ℃ do wiwatującego gestu na poziomie 36,8 ℃, te dziecięce graffiti stały się najcieplejszym językiem diagnozy i leczenia na oddziale intensywnej terapii.

Po drugiej stronie Atlantyku, w szpitalu Elmhurst w Nowym Jorku, pielęgniarka Maria nalegała na pośmiertną opiekę nad każdą zmarłą osobą, gdy worki na ciało były niedociągnięte. „Ostatnią rzeczą, którą postrzegają, powinno być ciepło człowieka, a nie chłód osłonku”. To naleganie na godność życia przypomina historię pielęgniarek kojących umierających pacjentów z operowymi pieśniami podczas pandemii z 1918 r.

(D) kontynuacja światła: When Lamplight spotyka się z przyszłością

W Stanford Medical Center dziś robot pielęgniarski „Grace” może dokładnie wykonać żyłkę, ale programiści nalegają na zachowanie kodeksu pielęgniarskiego Ery Florence Nightingale: Imię pacjenta musi zostać wypowiedziana przed każdą operacją. To przestrzeganie etyki technologicznej jest podobne do tradycji szpitala University of Tokyo polegającej na utrzymywaniu odręcznych poślizgnięć temperaturowych w elektronicznym systemie dokumentacji medycznej - te słabo drżące inkstroke ukrywają poczucie życia, którego AI nigdy nie może się powtórzyć.

Od klasztorów pielęgniarek, które spaliły się, aby chronić swoje wioski podczas Czarnej Śmierci, po specjalistów pielęgniarstwa lotniczego, którzy monitorują życiowe oznaki astronautów w dzisiejszych stacjach kosmicznych; Od inkubatorów szczepionek na koniu w górach Yunnan, po sztafety opiekuńcze w okresie transportu narządów biegowych, duch pielęgniarstwa zawsze był przekazywany przez rozszczepienie. Jako temat Międzynarodowej Konferencji Pielęgniarki w 2023 r. „Głosy pielęgniarstwa kształtują zdrową planetę”, ta lampa, która przejechała przez dwa wieki, oświetla bardziej złożone dylematy nowoczesności: długoterminowa opieka w starzejącym się społeczeństwie, elastyczne interwencje w zakresie zdrowia psychicznego i etyczna restrukturyzacja opieki na zakończenie życia. ......

Gdy w maju umieszczamy kwiaty przed posągiem Nightingale Florence, lepiej być może pamiętać o strajku pielęgniarek Bostończyków. Być może jeszcze ważniejsze jest zapamiętaj znak powstrzymany podczas strajku pielęgniarek w Bostonie: „Nie potrzebujemy tytułów bohatera, potrzebujemy bezpiecznych wskaźników pielęgniarki-pacjent”. Te ręce pomarszczone w potu pod odzieżą ochronną, uwarunkowane odruchy utworzone pośród alarmu monitorującego, a te żalu, że brakuje ostatniej twarzy członka rodziny na zawsze przypominają nam, że najlepiej nosiciele światła nie muszą być napędzane przez ciało i krew, ale zamiast tego być naprawdę strzeżone i odważone przez system.